Ad Koppejan weg uit Tweede Kamer!

ZOUTELANDE – Ad Koppejan (CDA) uit Zoutelande vertelt vandaag, woensdag, over zijn vertrek uit de Tweede Kamer: “Vandaag nam ik afscheid als lid van de Tweede Kamer voor het CDA. Daarmee sluit ik een mooie maar bewogen periode af die bijna 6 jaar geduurd heeft. Op 30 november 2006 werd ik geïnstalleerd.

Met voldoening kijk ik terug op wat ik in die jaren heb mogen betekenen voor ondernemers en op onderwerpen als Recreatie & Toerisme, Water, Visserij, droog houden van polders en voor Zeeland. Op mijn website Adkoppejan.nl kun je het overzicht vinden van de resultaten van bijna 6 jaar Kamerwerk waarin ik een bijdrage heb mogen leveren met 21 aangenomen amendementen en 99 moties. Het zijn misschien niet altijd die onderwerpen geweest waarmee ik landelijke bekendheid heb gekregen. Maar daarmee zijn deze zaken vaak niet minder belangrijk. Ook Kamervoorzitter Gerdi Verbeet had vandaag mooie woorden bij mijn afscheid.

Toch neem ik ook met gemengde gevoelens afscheid. Ik had de CDA Tweede Kamerfractie liever onder betere omstandigheden achtergelaten dan de 13 Kamerzetels die resteren na de laatste verkiezingsnederlaag.
Dat is meer dan zo-maar-een-nederlaag. Het heeft te maken met de identiteitscrisis waarin de christendemocratie sinds enkele jaren in verzeild is geraakt. Het is, simpel gezegd, niet een-twee-drie duidelijk waar het CDA voor staat. Het is die ideologische leegte die de partij opbreekt.
In zo’n vacuüm gebeuren uitglijders. Zoals de beslissing om toe te treden tot een kabinet dat gedoogd werd door Wilders’ populisten. Door dat besluit is het CDA – als partij van het midden, partij van verbinding, verzoening, als volkspartij – van zichzelf vervreemd. Dat heeft zich gewroken.
Het kost moeite om de weg terug te vinden. Wat twee jaar geleden gebeurd is, ijlt na. Tot op de dag van vandaag.
Het stemt treurig dat er na alle verdeeldheid binnen het CDA over de deelname aan de gedoogconstructie met de PVV er nog steeds geen sprake is van enige verzoening en toenadering tussen de verschillende betrokken hoofdspelers. Veel van mijn politieke geestverwanten die zich destijds net als ik, uitspraken tegen de samenwerking met de PVV, waarvan een aantal met zeer grote verdiensten voor de partij, zijn sedertdien vaak hardhandig aan de kant gezet. Daarmee heeft de partij zichzelf lelijk tekort gedaan.
Ook al mogen wij van de politieke leiding binnen het CDA alleen nog maar vooruitkijken, voor mij staat vast dat we voor echt herstel van de christendemocratie in Nederland eerst in het reine moeten komen met ons eigen verleden. Zonder elkaar de maat te nemen zullen we gemaakte fouten ruiterlijk moeten durven erkennen. Dan kunnen we elkaar ook weer de hand reiken zodat niemand zich meer buitengesloten hoeft te voelen binnen het CDA. Samen kunnen we dan weer bouwen aan die brede volkspartij die het CDA ooit was.

Nu er aan mijn Tweede Kamerlidmaatschap vroegtijdig een einde is gekomen omdat de politieke leiding van het CDA mij niet meer op een verkiesbare plaats wilde zetten, is mij vaak de vraag gesteld of ik achteraf geen spijt heb van mijn politieke opstelling in het verleden. Men verwijst dan naar mijn tegenstem in de fractie en op het CDA Congres wanneer het ging om de samenwerking met de PVV. Of mijn jarenlang verzet tegen ontpoldering van de Hedwigepolder.
Natuurlijk is mijn wijze van politiek bedrijven niet altijd vlekkeloos geweest en ook ik heb als persoon zo mijn beperkingen en gebreken. Maar ik heb als volksvertegenwoordiger wel altijd geprobeerd zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven, bij mijn overtuiging hoe je christendemocratische politieke zou moet bedrijven en tegelijkertijd trouw te blijven aan je fractie en aan je achterban. Of je het nu met mij eens was of niet; ik heb wel duidelijk ergens voor gestaan. En als het een oplossing dichterbij kon brengen was ik altijd bereid tot een compromis, zoals bij de Hedwigepolder.
Als je niet dicht bij jezelf blijft, bij wie je bent, dan kun je in de politiek heel gemakkelijk jezelf verliezen. Dat verlies is vele malen erger dan een vroegtijdig einde van een Tweede Kamerlidmaatschap. Dus mijn antwoord is nee, geen spijt, wel jammer dat het zo verlopen is. Maar dan vooral jammer voor het CDA. Het leven gaat door en er is gelukkig voor mij nog leven na de politiek.

Daar ga ik mij dan ook de komende tijd op richten. Ik ben mij nu aan het oriënteren op de toekomst. Ik ben als ondernemer de politiek in gegaan en ik heb inmiddels het ondernemerschap weer opgepakt. Met mijn bedrijf Swinth wil ik mij gaan richten op publiek-private samenwerkingsverbanden en het opzetten van corporaties van ondernemers. Het lijkt mij een uitdaging om die zaken die ik in de Kamer heb geïnitieerd, nu in de praktijk te helpen realiseren. Zoals het opzetten van kredietunies die de kredietverlening richting het MKB weer op gang moeten helpen. Of het meedenken over publiek-private samenwerkingsmogelijkheden bij dijkversterkingen. Naast bescherming tegen stormen kun je zoveel meer op en rond een dijk, bijvoorbeeld energie opwekking, natuurontwikkeling en recreatie.
Tenslotte wil ik mijn ervaring als Tweede Kamerlid, de hoogste toezichthouder van het land, graag gaan inzetten voor toezichthoudende functies bij andere organisaties.

Een en ander heeft wel tot gevolg dat u als trouwe ontvanger van mijn Nieuwsbrief, minder vaak van mij zal horen. Ik vind het belangrijk om nu mijn opvolgers in de vernieuwde CDA-fractie alle ruimte te geven. Het is nu aan hen om het CDA de komende tijd weer kleur te geven. Ik vind dat zij daarbij alle vertrouwen verdienen.

Ik wens u alle goeds!

Ad Koppejan
ad.koppejan«»swinth.nl ”

Mijn website: http://www.adkoppejan.nl

Lees ook:Tweede Kamerlid Ad Koppejan blikt nog even terug op 2010
Lees ook:Ad Koppejan is teleurgesteld!
Lees ook:Nare week voor Vlissingse ex-wethouder Piet Polderman!
Lees ook:Geen toekomst meer in Tweede Kamer voor Ad Koppejan?
Lees ook:Ad Koppejan: Wij beleven turbulente tijden!